Wanneer het grootste weekblad van Duitsland met een tiental bladzijden tellend stuk komt, over de hachelijke situatie in ons land aan de Noordzee, dan is dat wel een mooi moment om weer eens wat Duits te lezen. Een tweetal onderzoeksjournalisten die het artikel hebben geschreven, zijn glashelder over de rol van Nederland en de gevolgen voor de samenleving van het drugsbeleid van de opeenvolgende regeringen. Gedoogbeleid vanaf jaren zeventig, drugs als normaal gezien en lange tijd buiten blikveld politie. Nederland is nu in de greep van de maffia en een narcostaat. Het voorgeschreven verhaal en opgebouwde façade als een vredig en tolerant land is iets waar niemand meer intrapt.
Aanleiding voor het artikel was de moord op misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die op klaarlichte dag in het centrum van Amsterdam werd neergeknald. De moord was het gevolg van zijn rol bij de rechtszaak tegen Ridouan Taghi en hoewel in Nederland elke politieke analyse afwezig is, ziet men vanuit Duitsland heel goed dat de moord een demonstratie van macht was, dus om wie het er hier eigenlijk voor het zeggen heeft. Dat is in Nederland dus Taghi, zoon van een Marokkaanse gastarbeider, die zijn carrière begon in een straatbende in Utrecht en niet de Staat die jarenlang heeft weggekeken.
Geweld bij de lucratieve drugshandel;
178 moordopdrachten met 189 doden tussen 2013 en 2019 in Nederland.
Nederland is de drugssupermarkt van Europa, het middelpunt, zo worden er jaarlijks minstens een miljard pillen extasy gemaakt met een waarde van 19 miljard euro. Frank Buckenhofer, hoofd politie bij de Duitse douane, weet te vertellen dat alle professionelen, voor de teelt, invoer, vervaardiging, verdeling van de drugs in Nederland werken en wonen. De buurlanden om ons heen hebben hier uiteraard ook de nodige last mee, de federale recherche in Duitsland, heeft talloze lopende procedures georganiseerde criminaliteit met daders uit Nederland.
De basis voor de situatie waarin we ons nu bevinden is volgens Der Spiegel; de liberale omgang met hasj en marihuana, die brutale gangsters groot hebben gemaakt. Verbouwen van hasj, wat nooit mocht, maar verkopen wel, was de start van criminele netwerken, die later ook in de cocaïne en extasy gingen. Robin Hofmann criminoloog Universiteit Maastricht, bevestigt dat “De drugsoorlog is een gevolg van de tolerante drugspolitiek”. Tijdens het proces van Ridouan Taghi, wordt dit alles bevestigd, bovenal dat Nederland gewoon een serieuze narcostaat is en de Nederlandse overheidsdiensten de controle volledig hebben verloren.